ΜΕΝΤΙΟΥΜ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Μερικές στροφές πριν από το τέλος του πρωταθλήματος και διαβάζω με έκπληξη στις χθεσινές εφημερίδες (η αργία της Καθαράς Δευτέρας, έφερε τα "Δευτεριάτικα" φύλλα, Τρίτη...) ότι η μόνη αγωνία στην κατάταξη, είναι ποιος θα καταλάβει τη πέμπτη θέση που οδηγεί στα play offs, δηλαδή στην Ευρώπη. Όπου Ευρώπη, για τον πέμπτο, σημαίνει έξτρα χρήματα, αφού δεν μιλάμε σίγουρα για διακρίσεις ευρωπαϊκές, κρίνοντας από τα ρόστερ των ομάδων που κονταροχτυπιούνται για αυτή τη θέση. Και φευ! το ποσό που παίζετε δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, καθώς αυτά τα χρήματα αν ξοδευτούν σωστά, θα σημαίνουν αυτόματα και αγωνιστική ανάκαμψη της ομάδας (κάθε χρόνο Ευρώπη, περισσότερα χρήματα, πιο υψηλά στη βαθμολογία, περισσότερα χρήματα, περισσότερη διαφήμιση, λιγότερη γκρίνια από τη κερκίδα και αλλοίμονο...περισσότερα χρήματα!)

Δηλαδή, το πρωτάθλημα ουσιαστικά έχει 3 πρωταθλητές! Τον πρώτο, τον συνήθη ύποπτο Ολυμπιακό, που έχει περάσει πλεόν σε άλλα επίπεδα, καθώς και χρήματα έχει και εγχώρια "διαιτητική εύνοια", τον δεύτερο πρωταθλητή, που θα καταφέρει παρά τις αντιξοότητες να βγει 5ος! και να πάρει το τελευταίο εισιτηριο για τας Ευρώπας (βλ. παραπάνω), αλλά και αυτόν που παρά τα προγνωστικά, θα παραμείνει στη κατηγορία, για να "βολοδέρνει" στις τελευταίες θέσεις και την επόμενη χρονιά...

Και αφού λύσαμε το πρόβλημα του "πρώτου" πρωταθλητή, και πάνω - κάτω οι υποβιβασμένες ομάδες, κάνουν τον απαραίτητο σχεδιασμό για το τουρ στην επαρχία, πρέπει να νιώσουμε την αγωνία του δεύτερου "πρωταθλητή". Άρης και Λάρισα, Λάρισα και Άρης. Δύο ομάδες με βίους παράλληλους φέτος, αγωνιστικά τουλάχιστον. Δηλαδή? Ποδοσφαιρική μαγεία....βροχή από γκολ...έντονες συγκινήσεις....

Και επειδή καμιά από τις δύο ομάδες δεν ξεχωρίζει ουσιαστικά, περνάμε στο παρασκήνιο. Ποια ομάδα θα προκαλέσει το λάθος της αντίπαλης, μέσα από καθαρά εξωαγωνιστικούς όρους. Από πολλούς ακούστηκε ότι η εχθρική διαιτησία εις βάρος του Άρη, στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, είχε τις ρίζες της στο κάμπο...Άλλωστε αυτό το σενάριο "συνομωσίας" βρίθει "λογικών" εξηγήσεων, καθότι ο πρόεδρος της Λάρισας, τυγχάνει και πρόεδρος της Super League.

Και αν το θέμα μας ήταν μόνο το γόητρο της ευρωπαϊκής εξόδου, θα λέγαμε ότι όλες οι ομάδες -αν μπορούν- να ταξιδέψουν πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Όταν όμως μιλάμε για φράγκα...το σενάριο παίρνει άλλες διαστάσεις και επιζητά υποστηρικτές σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής παράνοιας. Το αγωνιστικό περνά σε άλλη μοίρα και η τύχη των πρωταγωνιστών κρίνεται σε επίπεδο καφενείου.

Τα διαιτητικά "λάθη" παίρνουν άλλη αξία και αρχίζουν οι συζητήσεις κάτω από το τραπέζι.

Παίξτε μπάλα κύριοι ή αφήστε αυτούς που κατέχουν το άθλημα να παίξουν επί ίσοις όροις. Και αφήστε και σε μας αυτή τη τελευταία συγκίνηση του έτσι και αλλιώς προδιαγεγραμμένου πρωταθλήματος, αναλλοίωτη.

Αλλιώς σας απειλώ! θα γεμίσω τον τόπο ανακοινώσεις...