Στήθος με στήθος και στη ρεβάνς

Σαν να μην τελείωσαν ποτέ τα περσινά play off. Άρης και Μαρούσι βρέθηκαν και πάλι αντιμέτωποι και η αναμέτρηση θύμιζε εντονότατα την περσινή συγκλονιστική σειρά που κρίθηκε με την κατάρρευση του Άρη και την απρόσμενη πρόκριση του Αμαρουσίου στην Ευρωλίγκα. Το μόνο που ήταν διαφορετικό ήταν τα πρόσωπα.
Αυτή η αλλαγή βέβαια είναι και το σημείο κλειδί. Ας μη κρυβόμαστε. Το ρόστερ του Άρη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με το αντίστοιχο του Αμαρουσίου ούτε σε ταλέντο, ούτε και σε ποιότητα. Το Μαρούσι αποδείχθηκε σκληρό καρύδι και λύγισε στο τέλος χάρη στο εκπληκτικό τρίποντο του Νίκου Χατζηβρέττα, ωστόσο βασικός υπεύθυνος γι’ αυτό ήταν ο Άρης και μόνο. Η ομάδα παρουσιάστηκε ανέτοιμη. Με όλη τη σημασία της λέξης. Και σε αυτό ευθύνεται σε μεγάλο –αν και όχι απόλυτο – βαθμό ο Ματσόν, ο οποίος μοιάζει προς το παρόν “λίγος” για να διαχειριστεί την ποιότητα του ρόστερ της ομάδας. Από την άλλη πλευρά το Μαρούσι έδειξε πολύ πιο έτοιμο και πολύ περισσότερο ομάδα. Και με αυτό τον τρόπο κατάφερε να διεκδικεί μέχρι το τέλος τη νίκη. Σε πολλά σημεία του αγώνα βέβαια, με την απόδοσή του και τις αψεγάδιαστες συνεργασίες μεταξύ των παικτών του –πράγμα πραγματικά πολύ περίεργο για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο – μας έκανε να… ζηλέψουμε το μπάσκετ που βλέπαμε. Αυτό νομίζω πως οφείλουμε να το παραδεχτούμε όλοι μας.
Το γεγονός όμως παραμένει ένα. Ο Άρης έχει πολύ περισσότερο ταλέντο, πολλή περισσότερη ποιότητα, πολλές περισσότερες εμπειρίες και πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος ως ομάδα από το Μαρούσι. Και αυτό είναι κάτι που μένει να το δείξει και στο γήπεδο την Παρασκευή.
Ελπίζουμε μόνο κάποιος να συνετίσει τον Κλαρκ (που πολλές φορές μοιάζει να είναι καταστροφικός για την ομάδα με τις αμυντικές του αδυναμίες και τις τραβηγμένες επιλογές του στην επίθεση) και κυρίως η ομάδα να λειτουργήσει πολύ περισσότερο ομαδικά προσπαθώντας να βγάλει συνεργασίες και όχι να παίζει ο καθένας μόνος του. Και με τον τρόπο αυτό είναι βέβαιο πως θα δείξει το ταλέντο του και ο Ρίτσαρντσον που έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου στο πρώτο παιχνίδι…