Όταν πριν απο περίπου 2 χρόνια ο Φερνάντο Σάντος ζητούσε υπομονή από το κόσμο του ΠΑΟΚ για το τετραετές πλάνο του, που θα έφερνε την ομάδα της Θεσσαλονίκης κοντά στη κατάκτηση του πρωταθλήματος, ουσιαστικά ήλπιζε ότι θα τον στηρίξουν και δεν θα τον διώξουν με το πρώτο στραβό αποτέλεσμα (άλλο ένα προσφιλές άθλημα στην Ελλάδα).
Σίγουρα όμως δεν πίστευε ότι θα έβλεπε αυτό που γίνεται φέτος! Που οφείλεται αυτή η αγωνιστική ανάκαμψη της ομάδας (ακόμα και αν αυτή η ανάκαμψη, αρχίζει σιγά σιγά τη κατηφόρα...)?
Αρχικά, οι μεταγραφές. Παίκτες τεφαρίκια που λέμε, σε θέσεις που πονάνε. Όταν οι άλλοι πλήρωναν εκατομμύρια ελπίζοντας ότι ...θα τους κάτσει, ο Μουσλίμοβιτς έπαιρνε τη μπάλα και την έστελνε στο πλεκτό. Ακόμα και ο πλεόν αντιπαθής παίκτης για όλες τις υπόλοιπες ομάδες Πάμπλο Γκαρσία, δίνει μια άλλη εικόνα στο κέντρο. Και βλέπεις τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό να γίνεται μέσα σε λίγες μέρες διχασμένη προσωπικότητα - θρίαμβος στην Ευρώπη, πανωλεθρία στη Κρήτη, ακριβώς γιατί όλη του η μεσαία γραμμή έμπαζε από παντού...
Σε ένα πρωτάθλημα, που οι διαιτησίες παίζουν το ρόλο τους, που οι παράγκες στέκονται σαν το Ταζ Μαχάλ, αρκεί μόνο η ικανότητα 2-3 ανθρώπων?
Στον φετινό ΠΑΟΚ συνέβη απλά, αυτό που ελπίζουν όλοι όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο. ΤΥΧΗ!
2 ευκαιρίες=2-0 και άσε τους άλλους να τρέχουν και να δίνουν δουλειά στο Γαλάνη με τα στατιστικά τους.
Η τύχη βέβαια έχει αρχίσει να εγκαταλείπει την ομάδα και οι ελλείψεις ήδη φαίνονται. Όταν κάποιος τραυματίζεται, ο πάγκος ξαφνικά μοιάζει με πλάνο του Αγγελόπουλου (μακρύς και άδειος).
Όταν κάποιος κάνει ένα λάθος, όλοι οι υπόλοιποι τον ακολουθούν ευλαβικά.
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι όσα διαρκείας και αν πουλήθηκαν δεν θα μπορούσαν να καλύψουν τα τεράστια οικονομικά ανοίγματα και τα λάθη του παρελθόντος.
Αν ο Σάντος δεν έπαιξε κανα λαχείο στο πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, μάλλον έχασε τη μοναδική ευκαιρία που δεν θα γίνει γκόλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου