Σερί... τέλος

Έσπασε κι αυτό το σερί. Χθες ο προπονητής της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ιταλίας, Marcello Lippi, ένιωσε για πρώτη φορά μετά από 31 αγώνες την πικρή γεύση της ήττας, αφού η ομάδα του έχασε, με σκορ 2-0, από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Βραζιλίας, στο γήπεδο Emirates του Λονδίνου, έδρα της Arsenal.
Οι “selecao” χόρευαν σάμπα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Και το πρώτο ημίχρονο δεν “ήθελε” τους “azzuri” στους οποίους, πάντως, ακυρώθηκε κανονικό γκολ του Fabio Grosso όταν το σκορ ήταν ακόμη 0-0. Ωστόσο ένα γκολ του Elano στο 13', μετά από λάθος του Andrea Pirlo και ένα ακόμη του Robinho στο 27' έδωσαν αέρα στην ομάδα της Βραζιλίας. Και όταν η Βραζιλία πάρει αέρα, ποια ομάδα την παλεύει απέναντί της; Δύσκολα.
Η Ιταλία δεν εντυπωσίασε, δεν έπαιξε, όμως και άσχημα, ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο, που απείλησε αρκετές φορές την εστία του Julio Cesar, ο οποίος, όμως -δυστυχώς για όλους εμάς τους ιταλόφιλους – βρισκόταν σε καταπληκτική μέρα.
Οι Ιταλοί λενε πως θα μιλούσαμε σήμερα για έναν διαφορετικό αγώνα, αν το γκολ του Grosso μετρούσε. Όμως, μετά το 1-0, το οποίο προήλθε από καταπληκτικό συνδυασμό των δύο σκόρερ, οι Βραζιλιάνοι... αναθάρρησαν, και άρχισαν να χορεύουν μέσα στο γήπεδο. Με υποδειγματικούς συνδυασμούς, προσωπικές ενέργειες και μαθήματα τεχνικής, έφτασαν γρήγορα και στο δεύτερο γκολ, έπειτα από πολύ όμορφη ενέργεια του Robinho, που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το λάθος του Pirlo – ο οποίος, πάντως, μέχρι εκείνο το σημείο ήταν ο καλύτερος παίκτης των Ιταλών.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Lippi προσπάθησε να αντιστρέψει την εικόνα, και άλλαξε τους Montolivo, Gilardino, Pepe και Di Natale με τους Perrotta, Camoranesi, Rossi και Toni. Πράγματι, η ομάδα “τράβηξε” περισσότερο, και οι Ιταλοί έκαναν πολλές καλές ευκαιρίες, με τον Toni, μάλιστα να νικάει τον Julio Cesar, σε ένα γκολ που, όμως, ακυρώθηκε.
Το υπέροχο θέαμα συνόδευσε και ένα δεύτερο υπέροχο θέαμα, αυτό στις κερκίδες, με Βραζιλιάνους, Ιταλούς και Λονδρέζους να χορεύουν όλοι μαζί στους ρυθμούς του ποδοσφαίρου που έπαιζαν οι δύο ομάδες στο γήπεδο, να φωνάζουν “όλε” και να τραγουδούν, έτσι όπως θα πρέπει να είναι όλοι οι αγώνες: σαν πάρτι.