Συνολικές προβολές σελίδας
Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009
Και μη χειρότερα....
Ρε τι πάθανε πάλι οι φίλοι μου οι Αρειανοί...
Βγήκε, λεει, χθες ο ελληνική αθλητική δικαιοσύνη - που λεει ο λόγος, δηλαδή - και αποφάσισε ότι ο Ηρακλής θα τιμωρηθεί με μία αγωνιστική κεκλεισμένων των θυρών και 60.000 πρόστιμο.
Αν δεν παρακολουθήσατε τις εξελιξεις, αυτή η τιμωρία δεν είναι γιατί οι φίλαθλοί του πέταξαν πυρσούς μέσα στο γήπεδο, και χαρτάκια, και κροτίδες και τραγουδούσαν υβριστικά συνθήματα. Αυτή η τιμωρία είναι επειδή, λίγα δευτερόλεπτα μετά την έναρξη του αγώνα, ένας "φίλαθλος" εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο και χτύπησε το Μιχάλη Σηφάκη, και ο αγώνας διακόπηκε για 50 λεπτά.
Ο Μιχάλης Σηφάκης, σε περίπτωση που μπερδευτήκατε - κατανοητό -, δεν είναι ο σεκιουριτάς που προσπάθησε να τον σταματήσει (τι να τον κάνει? Ας μην είμαστε είρωνες!). Ο Μιχάλης Σηφάκης είναι ο τερματοφύλακας του Άρη.
Δεκάδες άτομα εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο, για να "μαζέψουν" τον "φίλαθλο". Όλοι πίσω από την εστία του Σηφάκη. Δεν "μάζευαν" όλοι, βέβαια. Όπως έδειξε και η τηλεόραση, κάποιοι πέταξαν κιόλας. Κατι ποτηράκια, κάτι αντικειμενάκια, μικρά πράγματα.
Ο αγώνας (πάλι μην μπερδεύεστε), συνεχίστηκε μετά τα 50 λεπτά διακοπής. "Εύλογο χρονικό διάστημα", αναφέρει ο αθλητικός νόμος, και προφανώς για τον κ. Δαλούκα "εύλογο" σημαίνει "μεγάλο". Εντάξει, λάθος. Τι να κάνουμε τώρα;
Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι η ελληνική δικαιοσύνη θεώρησε τόσο βαρύ το ατόπημα του φιλάθλου - σε ατομικό επίπεδο - που το αυτόφωρο τον καταδίκασε σε 18 μήνες φυλάκιση με αναστολή. Αλλά σε συλλογικό επίπεδο προφανώς ήταν ένα από τα πταίσματα.
Οι καημένοι οι Αρειανοί το φυσάνε και δεν κρυώνει. Και τι να τους πει κανένας; Εκείνοι για - μεγαλύτερης έκτασης, ομολογουμένως, αλλά δεν παύουν να είναι παρόμοια - ανάλογα επεισόδια "έφαγαν" δέκα αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών, μείωση βαθμών και εξαντλητικό χρηματικό πρόστιμο. Με αποτέλεσμα, φυσικά, να χάσουν κατηγορία.
Δεν λεει κανένας - πιστεύω και ελπίζω - ότι ανάλογη θα έπρεπε να ήταν και η ποινή του Ηρακλή. Εξάλλου εκείνη η ποινή ήταν εξοντωτική, και το ζητούμενο δεν είναι να καταστρέφονται οι ομάδες. Ζητούμενο, όμως, δεν είναι και να επικροτείται, ουσιαστικά, η βία. Γιατί, τι είπαμε τώρα στο χουλιγκανάκι που βάζει την ομάδα του πάνω από όλα; "Δεν θα πάθει τίποτα φοβερό η ομάδα σου αν μπουκάρεις στο γήπεδο και τρομοκρατήσεις τους αντίπαλους παίκτες, μην ανησυχείς".
Δεσμευόμαστε να κάνουμε μια μικρή έρευνα, με δικηγόρους και τα σχετικά, για να μάθουμε κι εμείς, να ενημερώσουμε κι εσάς, σχετικά με το αν είναι σωστή η απόφαση, ή ποια τελικά θα έπρεπε να είναι. Μέχρι τότε, λίγη υπομονή (έχουμε και ΔΕΘ, τα πράγματα είναι περίεργα εδώ!)
Άκουσα κάποιον στο ραδιόφωνο να λεει κάτι που μου φάνηκε σωστό. Ο Άρης αυτά τα χρόνια έφερε μια τεράστια αλλαγή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που έκανε τους "μεγάλους" του αθλήματος να ιδρώνουν στον ύπνο τους: έδειξε στους φιλάθλους ότι οι μεγαλομέτοχοι δεν είναι απολύτως απαραίτητοι για να πηγαίνει μια ομάδα μπροστά.
Με την ίδρυση και τη λειτουργία της Λέσχης Φίλων Άρη, η οποία είναι και μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, έδειξε ότι μια ομάδα με λαϊκή βάση, που δεν στηρίζεται στα λεφτά αλλά και τα καπρίτσια ενός μεγαλομέτοχου, μπορεί να έχει πρωταγωνιστική πορεία. Και μπορεί να υποχρεώσει ένα ολόκληρο πρωτάθλημα να στηθεί, για να μην της επιτρέψει να βγει στην Ευρώπη, ή και παραπάνω - όπως έγινε πέρσι, κε. Χαραλαμπίδη καλημέρα! Και ο απεγκλωβισμός από τους μεγαλομετόχους σημαίνει ελευθερία για τους φιλάθλους, που έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν, και να επιβραβεύουν με την προεδρεία ή να "τιμωρούν" και να καθαιρούν. Σημαίνει, όμως, και απώλεια ενός σημαντικού θώκου για τους ισχυρούς του χώρου, που χρησιμοποιούν τους οπαδούς σαν μέλη ενός ιδιότυπου "στρατού" ώστε να ασκούν πιέσεις σε διάφορα επίπεδα.
Μιλώντας προς τους φίλους μου τους Αρειανούς, λοιπόν, θα ήθελα να πω το εξής: αν αυτά τα φαινόμενα δεν σας κάνουν να κατανοήσετε πόσο σημαντική είναι η συμμετοχή σας σε αυτό το σύλλογο, και δεν σας ωθήσουν να αποκτήσετε εκείνο το χρυσό καρτελάκι που λεει "μέλος Λέσχης Φίλων Άρη", δεν έχετε καταλάβει την επανάσταση που έχετε φέρει στο ποδόσφαιρο. Και σε αυτή την περίπτωση, δεν ξέρω αν σας αξίζει η επανάσταση.
Αναρτήθηκε από
MissT
στις
9:11 π.μ.
Ετικέτες
Άρης,
δικαιοσύνη,
Ηρακλής,
Λέσχη,
Σηφάκης,
τιμωρία
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ωραία τα γράφετε, ποιός ακούει όμως???? Αίσχος!!!
Πολυ ωραιο αρθρο,τα λεει ολα οπως ειναι,μπραβο.
kok3@in.gr
Δημοσίευση σχολίου